نمک رنگی معدنی که به نام کلرید سدیم نیز شناخته می شود، حدود 40 درصد سدیم و 60 درصد کلرید است. به غذا طعم می دهد و به عنوان چسب و تثبیت کننده استفاده می شود. همچنین یک نگهدارنده مواد غذایی است، زیرا باکتری ها نمی توانند در حضور مقدار زیادی نمک رنگی رشد کنند.
بدن انسان برای هدایت تکانه های عصبی، انقباض و شل کردن عضلات و حفظ تعادل مناسب آب و مواد معدنی به مقدار کمی سدیم نیاز دارد. تخمین زده می شود که برای این عملکردهای حیاتی روزانه به حدود 500 میلی گرم سدیم نیاز داریم.
اما سدیم زیاد در رژیم غذایی می تواند منجر به فشار خون بالا، بیماری قلبی و سکته شود. همچنین می تواند باعث از دست دادن کلسیم شود که ممکن است برخی از آن ها از استخوان خارج شوند. اکثر آمریکایی ها حداقل 1.5 قاشق چایخوری نمک رنگی در روز یا حدود 3400 میلی گرم سدیم مصرف می کنند که حاوی بسیار بیشتر از نیاز بدن ما است.
مصرف مرجع رژیم غذایی ایالات متحده بیان می کند که شواهد کافی برای تعیین میزان توصیه شده رژیم غذایی یا سطح سمی سدیم وجود ندارد. به همین دلیل، سطح مصرف بالای قابل تحمل (UL) ایجاد نشده است. UL حداکثر مصرف روزانه است که بعید است اثرات مضری بر سلامتی داشته باشد.
دستورالعمل‌هایی برای دریافت کافی سدیم (AI) بر اساس پایین‌ترین سطوح مصرف سدیم مورد استفاده در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که کمبودی را نشان ندادند، اما همچنین اجازه دریافت کافی از غذاهای مغذی حاوی سدیم را می‌دادند. برای مردان و زنان 14 ساله و بالاتر و زنان باردار، هوش مصنوعی 1500 میلی گرم در روز است.
مصرف کاهش خطر بیماری مزمن (CDRR) نیز بر اساس شواهدی مبنی بر فایده کاهش مصرف سدیم بر خطر بیماری قلبی عروقی و فشار خون بالا ایجاد شده است. انتظار می رود کاهش مصرف سدیم کمتر از CDRR خطر ابتلا به بیماری مزمن را در جمعیت سالم عمومی کاهش دهد.
